Geschiedenis

EEN KORTE TERUGBLIK…

Klik op onderstaande blokken voor een overzicht van de Initia-geschiedenis.

Levenslicht

Initia ziet het levenslicht in 1971 onder de naam “OLSJOC” (wat staat voor Oud Leerlingen Sint-Jozefscollege). Na één jaar te hebben gespeeld in provinciale, promoveert OLSJOC in 1973 naar 3de nationale waar het 3 seizoenen zal spelen. OLSJOC is inmiddels omgedoopt tot Initia Hasselt en onder Vuc Roganovic wordt de club in 1976 kampioen. Het eerste seizoen in 2de nationale, o.l.v. Jos Schouterden, die Vuc Roganovic inmiddels heeft opgevolgd, sluit men af op een 6de plaats. Sensationeel was de winst in de 1/8 finale van de beker van België tegen landskampioen Seraing. Het volgend seizoen wordt men tweede om op het einde van het seizoen daarop op het hoogste schavotje te staan. In tussentijd hebben Jos en Vuc het project “Limburg 80” opgestart met de bedoeling de beginnende clubs een handje toe te steken.

De dames

Inmiddels werd in 1974 ook de damesploeg onder het doopvont gehouden. Vrij snel weet de eerste generatie door te dringen tot de hoogste afdeling. Met wisselend succes wordt er onder leiding van Ilona Venema steeds voor een plaatsje bovenaan de rangschikking gespeeld. Ria en Linde Vrijsen blijken de ontbrekende schakels te zijn om van Initia Femina ook een echte winnaar te maken. Jos Schouterden heeft intussen de plaats van Ilona ingenomen.

De Jeugd

De toekomst is aan de jeugd, dus wordt Eddy Thomassen de eerste jeugdtrainer van 12 kadetten waarvan Guy Smeets en Luc Boiten als vaste waarden doorstoten naar de 1ste ploeg.

Sensationele Start

De heren gaan hun eerste seizoen in hoogste afdeling (’79-’80) sensationeel van start. Zo wordt onder meer gewonnen van Neerpelt, uiteindelijk wordt het seizoen afgesloten op een verdienstelijke 5e plaats. Bert Berghs neemt de voorzittershamer over van Piet Bamelis. De club viert haar 10-jarig bestaan, maar maakt ook een moeilijk seizoen door.

Vanaf ’81-’82 gaat het dan definitief opwaarts, met Mietek Wojczak haalt men een echte klasbak in huis. Met deze “Pool in de gool” wordt de club derde, een plaats die recht geeft op Europees handbal.

Die eerste Europese bekercampagne mag achteraf gerust historisch genoemd worden. Na achtereenvolgens het Franse Stella St. Maur en het Italiaanse Cassana Magnano te hebben uitgeschakeld, stoot men in de 1/4 finales op het Finse Karis dat uiteindelijk een maatje te groot blijkt te zijn.

Kampioen

In de Belgische competitie wordt men voor het eerst vice-kampioen. Op het einde van het seizoen maakt het ene trainersduo, Schouterden-Friant, plaats voor het andere, Wojczak-Swaeb. Jaak Schuurmans en Karel Vanloo komen de Hasseltse rangen versterken. De hegemonie van Neerpelt wordt doorbroken en zowel de beker als de titel komen in de (dan nog kleine) Hasseltse trofeeënkast terecht. Ook de twee daaropvolgende seizoenen blijkt de ploeg de sterkste van het land. Na deze 3 titels op rij valt de lichting waarmee de club groot geworden is uiteen. Jo Smeets en Luc Brouwers wijken uit naar Sittard, terwijl Mietek Wojczak naar aartsrivaal Neerpelt vertrekt.

Dames naar de Absolute Top in België

Terwijl Eddy Desmedt in de zomer van 1986 begint te bouwen aan een nieuwe ploeg, stootten de Initia-dames vanaf dat seizoen definitief door naar de absolute top in België. Onder leiding van Jos Schouterden halen de dames met snel, gevarieerd en krachtig handbal titels en bekers aan de lopende band.

Het sterk verjongde herenteam weet zich ondertussen, tegen alle verwachtingen in, toch te handhaven aan de kop van de rangschikking. Zowel het seizoen ’86-’87 als ’87-’88 wordt afgesloten op een tweede plaats. De laatste spelers van de derde generatie, Jan Smeets, Luc Smeets, Dirk Lesire en Karel Vanloo nemen vervolgens afscheid van Initia.

Trainerswissels

Voor het volgende seizoen krijgt de vierde generatie echter versterking van “verloren zoon” Luc Brouwers en van de Roemeense topper Cesar Draganita. Europees schakelt men het Hongaarse Debrecen uit, maar in de tweede ronde komt men tegen het Spaanse Caja Madrid nog wat te kort.

De competitie verloopt erg spannend, maar spijtig genoeg wordt de titel op de laatste speeldag gemist. Vier basisspelers verlaten de club en omdat het geld om andere toppers te kopen ontbreekt, moet de nieuwe trainer Draganita bijna noodgedwongen verder met de eigen jeugd. Met hard werken slaagt men er toch in, na een memorabele wedstrijd in Overpelt tegen Beyne na twee verlengingen én strafworpen de beker naar Hasselt te halen. Na Draganita’s vertrek neemt Eddy Desmedt opnieuw de leiding. Twee Polen komen de Hasseltse rangen versterken, maar hun integratie verloopt stroef. In de competitie worden de play-offs gemist. Opnieuw is men genoodzaakt om alles op de beker te zetten en die wordt, na een onvergetelijk wedstrijd tegen landskampioen Herstal, ook veroverd.

Zijn onze dames vanaf ’86-’87 ongenaakbaar in België, geleidelijk aan dwingen zij ook buiten de landsgrenzen het nodige respect af, overal worden zij graag geziene gasten.

Het seizoen ’91-’92 valt uiteen in een slechte heenronde en een schitterende terugronde. Als Eddy zich om beroepsredenen niet langer ten volle kan engageren voor de club, wordt hij vervangen door de Pool Tadek Szymczyk. Die raakt echter niet geïntegreerd en halfweg biedt hij zijn ontslag aan. Terwijl Arthus Lipka wordt doorgestuurd, neemt manusje-van-alles Jos Schouterden, want op dat moment al manager én trainer van de dames, ook nog de heren onder zijn hoede. Onder zijn impuls begint de ploeg aan een zeer sterke inhaalrace om uiteindelijk, op gelijke hoogte met Neerpelt nog vierde te worden.

Vanaf 1992 breekt dan een tweede absolute topperiode aan. Onder leiding van Jos Schouterden, die de dames na 7 jaren heeft overgegeven aan de Kroatische Ivana Bucan, wagen de heren de stap naar het semi-professionalisme. Een aantal jongeren krijgt de kans om zich te bewijzen en o.a. Diethard Huygen grijpt die gelegenheid met beide handen. Iets vroeger dan de anderen (17jaar) weet hij een plaats af te dwingen in het eerste team. Om te mogen feesten moet men weer wachten tot de laatste speeldag. De dames leiden dit seizoen wel hun eerste competitienederlaag in 5 seizoenen maar halen niettemin de dubbel naar Hasselt.

Aan het eind van het seizoen neemt Jos opnieuw de taak van manager op zich terwijl Guus Cantelberg wordt aangesteld als nieuwe trainer. Met Robert Goliat en David Polfliet haalt Initia twee uitstekende doelmannen naar Hasselt. Onder meer geprikkeld door de “affaire Delpire” vecht de ploeg zich o.l.v. regisseur Jean-Luc Grandjean naar een nieuwe titel.

Bij de dames denken velen dat, na het vertrek van de twee Kroatische speelsters en het stoppen van doelvrouw Marleen Cuppens, een verjongd Initia plaats zal moeten maken voor Visé en Meeuwen. Beide ploegen winnen ook van Hasselt en die ene overwinning levert Visé meteen ook de beker op, maar samen met hun trainer Jan Smeets vieren de dames wel hun 8ste titel.

Voor het seizoen ’94-’95 wordt Initia door iedereen als dé favoriet naar voor geschoven. Met bij momenten werkelijk schitterend handbal lost de ploeg de verwachtingen ook in, titel en beker vullen de ondertussen aardig gevulde trofeeënkast aan.

Eens te meer fungeert Jos Schouterden in de loop van het seizoen als reddende engel voor de club. Op het moment dat Guus Cantelberg dreigde het contact met de spelers volledig te verliezen werd hij door Jos vervangen. De dames behalen o.l.v. Cees Van Meurs ondertussen hun 9de titel op rij, maar de beker ontglipt hen opnieuw.

Anno 1996 vreesde iedereen dat de ploeg met het vertrek van Darek Wolak, Robert Goliat en vooral Jean-Luc Grandjean aan kracht zou inboeten, niets bleek minder waar. Nog meer dan vorig seizoen blijkt de ploeg een ideale mix te zijn van ervaring en jong talent. Een 7de landstitel wordt veroverd na een bloedstollende finale tegen Neerpelt in de Alverberg. Ook bij de dames vullen de oudere en jongere speelsters elkaar goed aan met een 10e opeenvolgende titel tot gevolg!

Op het einde van het seizoen ’97-’98 namen Diethard Huygen (Bundesliga) en Guy Smeets (gestopt) na een sterk seizoen met stijl afscheid van Initia. Zowel in de finale van de beker als in de finale van de play-offs werden respectievelijk Merksem en Neerpelt overklast.

Pedrag Dosen neemt het roer over van Jos Schouterden in het seizoen ’98-’99. Na een moeizame start overtuigt Initia vriend en vijand dat ook dit seizoen de dubbel voor haar zou zijn. Neerpelt dwingt een 3e play-off wedstrijd af waarin Jo Delpire, na een bloedstollende remonte, de titel in de allerlaatste seconde alsnog naar Hasselt brengt.

Om extra sportieve redenen wordt Dosen voor het seizoen ’99-’00 vervangen door… Jos Schouterden. Een zware erfenis bleek later, want met nagenoeg dezelfde ploeg slaagde Initia er niet in een prijs in de wacht te slepen. Zo kwam er een eind aan een uitzonderlijke reeks van 7 opeenvolgende titels.

2001-2002

Een noodzakelijk verjonging en vernieuwing wordt doorgevoerd. Een enthousiaste speler-trainer Luc Boiten, geruggesteund door Eddy Desmedt, slaagt er tot verbazing van velen in om de finale van de play-offs te bereiken, maar moet daarin wel zijn meerdere erkennen in Eynatten.

Het vertrek van sterkhouder Jo Delpire naar het Nederlandse Geleen bleek een te grote aderlating voor dit jonge team. Het gebrek aan ervaring bleek een onoverkomelijk probleem waaraan ook Max Horvat niets kon verhelpen. Zelfs het pijnlijke ontslag van monument Luc Boiten als trainer bracht geen zoden aan de dijk. In de play-downs werd wel snel het behoud verzekerd maar daar hield het ook mee op.

2002-2003

Een ander boegbeeld van de club, Guy Smeets, begreep dat er dringend iets moest gebeuren om de voeling met de top niet te verliezen. Met de komst van internationals als Nusser (NL), Verhoeven, Smeijers en Bertels moesten we inderdaad opnieuw in staat worden geacht om bovenaan mee te draaien. In de eerste helft van het seizoen 2002-2003 bleven we echter ver beneden alle verwachtingen, toen Harold Nusser het roer overnam van Frans Willemssens en later ook De Preter en Dewit terugkwamen uit blessure ging het echter opnieuw de goede richting uit. Na een onwaarschijnlijk bekeravontuur overklassen we favoriet Neerpelt in de finale en lopen we de eindstrijd van de play-offs nipt mis.

2003-2004

Met Jos Schouterden opnieuw in de trainersrol gaf de reguliere competitie een eerder “onregelmatige” aanblik met té veel ups en downs. Maar toch haalde Initia de play-offs, waar het in de slotseconden van een memorabele wedstrijd op Beyne, zelfs een ticket bemachtigde voor de finale! In die ultieme strijd moest in gouwgenoot Neerpelt twee keer de meerdere erkend worden, maar de titel van vice-kampioen prijkte toch mooi op het palmares. Net als die tweede plaats in de bekercampagne waar Tongeren met de hoogste prijs ging lopen.

2004-2005

Het leek een regelrechte leegloop te worden bij Initia in het tussenseizoen en het was een half mirakel dat Jos Schouterden nog met een min-of-meer vallabel team kon aantreden. Kapitein Jorn Vannutte zou samen met Geert Graf de jonge en onervaren ploeg moeten stuwen, maar méér dan een plaats in de play downs behoorde niet tot de mogelijkheden. Ook de Pool Michal Osmola werd naar Hasselt gehaald. Het behoud in ere-afdeling was echter geen probleem. Kortom: één van de weinige seizoenen uit de clubgeschiedenis om snel te vergeten…

2005-2006

Het seizoen 2005-2006 moest een overgangsjaar worden, waarin niet alleen met Roel Adams, Ewout Boogaard en later ook Martijn Rietbroek, versterking gezocht werd in Nederland, maar ook “oudgedienden” Diethard Huygen en David Polfliet terugkeerden naar hun vertrouwde Hasseltse “heimat”. Samen met enkele “youngsters” pakte Initia de derde eindplaats in het kampioenschap, waardoor de doelstellingen méér dan bereikt werden. Met de steun van “Initia-tief” was Alverberg voor de topmatchen enkele keren bijna tot de nok gevuld. Ook dat was lang geleden…

De dames werden zowel in leeftijd als in ervaring “herleid” tot een “jeugdteam” maar toch bleven ze tot de laatste seconde knokken voor het behoud… en het lukte ook nog!

2006-2007: tweede ondanks memorabele pechreeks

De verjongde DAMESPLOEG eindigde als zesde in de eindstand en daarmee was het objectief voor dit seizoen bereikt. Met nieuwkomers Gaëlle Boijmans, (V&L Geleen) en het Tongerse trio Jolien Moermans, Valérie Bruninx en Ellen Maes mocht de van BFC Beek overgekomen coach Frank Jacobs in dit overgangsjaar, waarin sprankelende momenten met tegenvallers werden afgewisseld, niet echt veel verwachten. Diende er vorig jaar nog “gesparteld” te worden voor het behoud, dan is nu onmiskenbaar de basis gelegd voor een méér succesvolle toekomst. In de Beker werd de ploeg in de halve finale uitgeschakeld door DHW Antwerpen.

De ambities van de HEREN (met Guy Peters en Bart Köhlen als nieuwkomers) kregen in november al een flinke deuk toen topschutter Geert Graf al een kruis moest maken over zijn seizoen. Andere kwetsuren zouden nog volgen maar op wilskracht wist het team zich toch bovenaan te handhaven. Toen de “spirit” dreigde weg te ebben, werd Jos Schouterden midden februari vervangen door Luc Boiten en meteen sloeg de motor zodanig weer aan dat in de eindfase van de competitie tegen de rechtstreekse concurrenten Tongeren, Sasja en Neerpelt een “5 op 6” gepakt werd, zodat Initia als leider de Play Offs inging.

Neerpelt en Eynatten lieten we in die PO achter ons zodat we in de finale opnieuw titelverdediger Sasja ontmoetten.  Na Bekerwinst tegen Flémalle aasden de frisser ogende Antwerpenaars nu onomwonden op de “dubbel”. Maar ondanks nieuwe tegenslag in Sasja (Wouter Bielen scheurde tijdens de opwarming de achillespees en David Polfliet moest na 12 minuten aan de kant met een scheur aan de adductoren), lukten we in de slotseconden van de eerste titelconfrontatie een memorabele 26-27 zege. De eerste van twee thuismatchen ging vervolgens verloren met 24-27 zodat de  “belle” twee dagen later voor de beslissing moest zorgen. Een vermoeid Initia hield lang stand, kwam enkele minuten voor het einde zelfs nog op voorsprong, maar moest uiteindelijk de titel aan Sasja laten na een bloedstollende 24-25 eindstand. Voor de afscheidnemende Diethard Huygen ongetwijfeld een aandoenlijk moment…

Ontgoochelend inderdaad, want we stonden acht jaar na de laatste titel, nooit zó dicht bij de 11^de landstitel als nu… Maar gelijktijdig toch ook bemoedigend: na “brons” vorig jaar, nu “zilver” en dat na een seizoen dat gekenmerkt werd door een resem waanzinnige kwetsuren. In november was er immers niemand meer die nog één eurocent gaf voor de kansen van Initia. Het werd bovendien ook een seizoen waarin onze jeugdige talenten zich sporadisch in de kijker wisten te spelen. Zélfs op een aantal cruciale momenten.

En nóg bemoedigend: in de finaleweek liep de Alverberg sporthal binnen de 48 uur twee keer nokvol. Ofwel twee keer bijna 2000 toeschouwers, die er (onder impuls van Initia-tief) een zinderend, en vooral sportief, spektakel van maakten. Wat ons de felicitaties van héél handbalminnend België opleverde.

Een sportieve prijs hebben we misschien niet gepakt (in de Beker schakelde Sasja ons meteen uit). Maar de titel van “vice-kampioen” staat evenwel niet mis. En promotioneel hebben we Hasselt als handbalstad zonder meer weer op de kaart gezet.

2007-2008: opnieuw het gevoel van “nét niét”

DAMES. Voor het seizoen 2007-2008 werd het damesteam versterkt met de boomlange linkshandige opbouwster Fanny Knooren die van het Nederlandse BFC overkwam. Ook kwamen spelverdeelster Iris Veraa en keepster Katleen Thijs de Initia-rangen vervoegen na de degradatie van hun vorige team, Sporting Neerpelt. De Initia dames bestendigden hun positie in de bovenste helft van de tabel en kroonden zich met een totaal van 521 doelpunten in de reguliere competitie zelfs tot meest productieve ploeg. Ondanks mooie overwinningen tegen o.a. Meeuwen en Antwerpen werd echter slechts de vijfde plaats in de eindrangschikking behaald. Bovendien zag het team coach Frank Jacobs vroegtijdig het schip verlaten om een coaching-opdracht in Nederland aan te vatten.

Ook in de Beker werd andermaal de halve finale gehaald, maar Initia moest zich hierin in twee wedstrijden gewonnen geven tegen Fémina Visé, dat voor de tweede maal op rij de dubbel realiseerde.

HEREN. Voor het tweede jaar op rij heerste er bij de heren een “weer-nét-niét-gevoel”. Want bij elk van de drie targets, titel-beker-Beneliga, kwamen we telkens een zucht te kort om de beoogde prijs ook te pakken. En toch mag dit Initia met opgeheven hoofd op de voorbije campagnes terugblikken.

Het werd een seizoen, met Kreso Durasin (Eynatten) en Martijn Meij (Beek) als nieuwkomers, waarin het even zoeken was om de uitgezwaaide Diethard Huygen gepast te vervangen. Maar vooral wanneer Initia onder stoom stond, een scheve situatie moest rechtzetten, of furieus in de achtervolging moest, dan pas toonde het écht karakter en vastberadenheid. Ondanks het tussentijdse vertrek van topschutter Roel Adams naar de 2e Bundesliga en de soms toch wel dramatische kwetsurenlast (Kreso Durasin die in de halve finale van de Beker met een zware kniekwetsuur uitviel of o.m. sterkhouders als Jorn Vannutte, Ewout Boogaard en Pieter Claesen die soms wekenlang de pijn letterlijk en figuurlijk op de bank moesten verbijten) knokte het team van Luc Boiten zich toch naar de bovenste regionen.

Maar de groep sneuvelde in de halve finale van de Beker. In Tongeren werd het een wedstrijd die zes seconden te lang en één doelpunt te véél duurde.

In de nieuwbakken Beneliga werd in de kwalificaties meteen afgerekend met Nederlands kampioen Volendam. Maar later sneuvelden we ook hier in de halve finale. Voor de zoveelste keer werd Sasja immers opnieuw de boeman. Toch mocht Hasselt in de “troostingsfinale” tegen Tongeren nog de derde plaats pakken. Een emotioneel seizoensslot overigens, want Wouter Bielen, Jorn Vannutte, Ewout Boogaard, Guy Peters en David Polfliet, samen goed voor ruim 40 jaar handbal bij Initia op het allerhoogste niveau, trokken in Lommel een laatste keer het Initiashirt aan.

Het kampioenschap was twee weken eerder al beslist na een dubbele confrontatie met titelverdediger Sasja. Na een matige thuiswedstrijd trokken we één week later naar Hoboken waar we pas na twee verlengingen uitgeput onderuit gingen.

JEUGD. Bij de jeugd speelden twee teams zich absoluut in de kijker. De Juniores, die eigenlijk een dubbel jaarprogramma afwerkten, werden in het nationale kampioenschap 2de… achter Sasja. Het net iets minder gunstige doelpuntensaldo hield hen weg van de eerste plaats.

De meisjes kadetten daarentegen pakten dit seizoen de hoogste Initia bekroning: zij klopten Eynatten overtuigend in de nationale finale en werden aldus, onder leiding van Michel Kranzen, Belgisch Kampioen!

In het tussenseizoen wonnen onze junioren in het Italiaanse Teramo de internationaal-hoogstaande “Interamnia World Cup” door het Cypriotische Strovolos te verslaan.

2008-2009

HEREN: HET JAAR VAN DE JEUGD.

Bij de start van het seizoen 2008-2009 (met Patrick Buzaud, David L’Hoëst, Jasper Adams en Wouter Hoegaerts als nieuwkomers) werd Initia door heel wat “kritische handbalogen” vrij unaniem getaxeerd: deze jonge equipe – met een gemiddelde leeftijd van nauwelijks 22 jaar en met zelfs enkele U 18 jongeren in de kern – zou geen hoge ogen gooien in de titelstrijd. En aanvankelijk leek het ook die richting uit te gaan, want na een “zes-op-zes”, werd soms kwalijk puntenverlies geleden. Na de heenronde, waarin Geert Graf opnieuw onder het mes moest en de rest van het seizoen aan zich voorbij zag gaan, stonden dan ook niet meer dan 10 punten op de competitieteller…

Gaandeweg groeide de jonge bende echter en de terugronde werd een stuk gretiger afgewerkt. Vooral het collectieve dynamisme kreeg de bovenhand, al raakte de groep niet hoger dan de 4de eindplaats na de reguliere competitie. Toen Initia een “gunstige” reeksindeling in de play offs toegewezen kreeg, wezen alle Hasseltse neuzen onvoorwaardelijk richting “finale”!

Het afscheidnemende Lommel en revelatie Bocholt gingen inderdaad voor de bijl (de PO voorronde werd beëindigd met een 9 op 10) en na twee jaar Antwerpen-Limburg finale, werd het nu met Tongeren als opponent een integraal Limburgse titelfinale. Maar net als in de voorbije twee seizoenen moest Initia ook nu weer tevreden zijn met de zilveren medaille. In Alverberg kwamen de Eburonen met 24-25 winnen; in Tongeren werd Initia – weerom na verlengingen – uitgeput met 34-30 geklopt.

In de Beker werd Hasselt in de kwartfinale door latere landskampioen én Bekerwinnaar Tongeren aan de kant geschoven.

In de Beneliga kwalificeerden we ons vlot voor de Final Four waar we, in de halve eindstrijd met 25-26 nipt onderuit gingen tegen latere laureaat Fiqas Aalsmeer. Net zoals vorig jaar brachten we ook nu de bronzen medaille mee naar Hasselt na 29-27 winst tegen uittredend kampioen Sasja.

Met 180 doelpunten werd Bart Köhlen over all topschutter, vóór Jasper Adams en David L’Hoëst. De Hasseltse rechter hoekspeler was zowel in de reguliere competitie, de Play Offs als de Beker de beste prijsschutter. Alleen in de Beneliga deed David L’Hoëst iets beter.

JUNIORES: haalden opnieuw de nationale eindronde, maar een vaak “dubbel programma” werkte duidelijk té belastend om ook nu in de prijzen te vallen.

C-PLOEG: werd Limburgs kampioen.

DAMES: STERKE PLAY OFFS

Voor het seizoen 2008-2009 werd trainster Conny Schepers aangetrokken om de vertrokken Frank Jacobs te vervangen. Tevens noteerden we de terugkeer van Elke Thomassen, die na omzwervingen bij Sporting Neerpelt en V&L Geleen weer de Initia-kleuren kwam verdedigen. De ploeg kon zich verder versterken met Cindy Adam, overgekomen van het gedegradeerde Eynatten, en Annelies Penders (Visé), maar zag ook Fanny Knooren terug richting Beek (BFC) vertrekken.

De aanpassing aan de nieuwe coach en de nieuwe manier van spelen vergden enige aanpassing, en de resultaten waren in de aanvang van het seizoen niet wat iedereen ervan verwacht had. De dames gingen roemloos onderuit in de 16de finales van de Beker en konden in de competitie zelden imponeren tegen de topteams. Dankzij een sterkere terugronde kon Initia toch de vijfde stek in de ranschikking en de bijhorende play-off plaats veilig stellen. In deze play-offs werd tot twee keer toe van het sterker gewaande Melveren gewonnen, maar bleek DHW Antwerpen evenveel keren te sterk voor de Hasseltse meisjes. Uiteindelijk strandde Initia op een verdienstelijke 4de plaats na verlies tegen DHC Meeuwen in de laatste plaatsingswedstrijd van het seizoen.

JEUGD: BESTE VLAAMSE JEUGDWERKING .

De meisjes van Initia waren dit seizoen het meest succesvol met een nationale en Vlaamse titel voor de pupillen en een Limburgse titel voor de kadetten. Deze laatste groep won begin januari ook het eigen KBC Jeugdhandbaltornooi.

De belangrijkste trofee werd echter aan het eind van het seizoen weggekaapt toen de Stichting Sus Weyn de voltallige jeugdwerking, zowel bij de jongens als de meisjes, een dubbele bekroning gaf: “Beste Vlaamse Jeugdwerking” . Een welverdiende bekroning voor jeugdvoorzitter Ivan Govarts, jeugdcoördinator Loepie Brouwers en ALLE MEDEWERKERS…!

2009-2010

Heren: Na 7 jaar opnieuw Bekerwinst.

Zeven jaar na de laatst veroverde prijs, mocht Initia nog eens met de champagne spuiten. In een zinderende bekerfinale, waarbij tegenstander Sporting Nelo nooit een vuist kon maken, was het al Hasselt wat de klok sloeg. De ontlading van de groep was dan ook bijzonder groot toen de “Cup”, na een alleszeggende 36-21 overwinning, voor de 8ste keer in de Hasseltse clubgeschiedenis omhoog gestoken werd…

Jammer genoeg zou het bij deze ene trofee blijven. In de Beneliga was Initia al vrij vlug uitgeteld en werd de Final Four voor het eerst zonder de Hasselaren betwist. In het kampioenschap vertrokken de jongens van coach Luc Boiten, zeker na de transfer van nieuwkomers Nicolas Havenith (Eynatten/Raeren) als Kristof Van Wesemael (Sasja) en de “return” van jeugdproduct Tom Smeets (NeLo) , als uitgesproken favoriet voor de titel. Misschien was Hasselt wel té veel bezig met “moéten presteren”, en dus lukte het niet zo best. Ook al omdat Tongeren met verve zijn titel verdedigde en voorts een gedreven Bocholt iedereen permanent een neus zette.

Initia sloot de reguliere competitie als 4de af, stuntte in de Play Offs thuis nog wel tegen Tongeren, maar kwam dan toch adem te kort om, voor het vierde jaar op rij, naar het finaleweekend door te stomen. Uiteindelijk pakte de Hasseltse jeugd toch nog “brons”, (na 39-25 winst tegen Atomix), een meer dan leuke afsluiter voor o.m. Pieter Claesen, die na 8 Hasseltse seizoenen, “terug naar ’t zeeke” verhuisde.

Bart Köhlen werd, voor het derde jaar op rij, topschutter met 215 doelpunten in de drie officiële competities. Zowel in de reguliere competitie als in de Play Offs, de Beker en de Beneliga was de Hasseltse “nummer 15” telkens de meest productieve speler. In de eindstand gaat hij Kristof Van Wesemael en Kai Verhoeven (respectievelijk met 123 en 113 treffers) vooraf. Jef Lettens werd door de ploegmaats tot “Cava Man van het seizoen” gekozen.

Dames: twee keer nét niet.

In de aanloop naar het seizoen 2009-2010 slaagde Initia erin om zich van de diensten van ‘speelster van het jaar’ Svane Goossens (DHW Antwerpen) te verzekeren en het kon ook de talentvolle Nederlandse Judith Franssen van V&L Geleen aantrekken. De verwachtingen waren bij de aanvang van het seizoen dan ook hooggespannen. In de eerste seizoenshelft kon Initia z’n favorietenrol echter niet waarmaken. Na een smadelijke thuisnederlaag tegen Rhino Turnhout werd de samenwerking met trainster Conny Schepers dan ook vroegtijdig stopgezet.

Onder de leiding van de gebroeders Rik en Jan Stryckers, onderging het team een metamorfose. Initia wist zich o.a. ten koste van Fémina Visé, te plaatsen voor de finale van de beker, en ook in de play-offs voor de landstitel wisten de Hasseltse vrouwen in extremis door te stoten tot de best-of-three finale.

De bekerfinale in Neerpelt tegen HB Sint-Truiden werd echter met ruime cijfers verloren en ook in de play-off finale greep Initia naast de prijzen: Fémina Visé toonde zich over drie prangende wedstrijden het sterkst en kon voor het vierde jaar op rij de landstitel vieren.

De Initia dames bleven na een bewogen seizoen met hoogten en laagtes uiteindelijk dus met lege handen achter, maar niettemin groeide het besef dat er voor de komende jaren wel eens meer zou kunnen inzitten.

Jeugd : een jaar zonder grote prijzen

Prijzen in de Limburgse en/of VHV-competitie werden er dit seizoen niet behaald al waren de pupillen meisjes er dicht bij, maar een spijtige administratieve vergissing verhinderde hun deelname aan de VHV-finale.

Ook de kadetten jongens streden tot op het einde van het seizoen mee voor de titels maar moesten, verzwakt door veel blessurelast, uiteindelijk hun meerdere erkennen in Neerpelt en Kortessem.

Zoals dat mag verwacht worden van Initia waren ook de andere jeugdploegen een te duchten tegenstander voor hun Limburgse en Vlaamse opponenten.

Met deelnames aan het eigen KBC-jeugdtornooi, de (internationale) tornooien van Izegem en Eeklo én (voor de kadettenploegen) de traditionele tweejaarlijkse trek naar Italië voor het tornooi van Teramo was de kalender weer goed gevuld en werden de groen-zwarte clubkleuren in eigen en buitenland uitvoerig in beeld gebracht.

Ondanks de moeilijke datum (2 januari) kon er met 57 deelnemende ploegen weer teruggeblikt worden op een geslaagd eigen KBC-jeugdtornooi.

Voor de volgende editie op 8 januari 2011 is de verwachting dat de Hasseltse sporthallen weer zullen uitpuilen van jeugdige handballers uit binnen- en buitenland.

Met de organisatie van 3 welpentornooien scoorde Initia ook op dat vlak bijzonder goed.

2010-2011

Heren: Landskampioen!
In het seizoen 2010-2011 was het dan eindelijk weer zover: de landstitel.  De kern van coach Boiten bleef nagenoeg hetzelfde. Wouter Hoegaerts keerde terug naar Haacht, en youngster uit de eigen jeugdopleiding Bram Van der Goten mocht zijn plaats innemen.
Initia ging als een wervelwind door het seizoen: ongeslagen werden de play-offs bereikt. In die play-offs werd er op de laatste speeldag geknokt voor het thuisvoordeel in de finales tegen Tongeren. Hasselt won en het thuisvoordeel was een feit!

De eerste finalewedstrijd werd gewonnen in Tongeren. Hasselt spurtte in de tweede helft weg, en kon zo met de 1-0 voor de titel spelen in de Alverberg.
Diezelfde Alverberg ontplofte tijdens deze tweede finalewedstrijd. Na twee maal verlengingen kon ook kijkend Vlaanderen op televisie live beleven hoe Initia Hasselt voor het eerst in 12 jaar de KAMPIOEN werd!

In de beker werd Initia uitgeschakeld in de halve finale. In een erg tumultueuze wedstrijd bleek Tongeren sterker. Tongeren werd ook de uiteindelijke bekerwinnaar. In de Beneluxliga werd van het Nederlandse Volendam verloren in de halve finale.

Dames: de Beker!
De dames van Initia mochten voor het eerst sinds 1996 de beker in de lucht steken. De finale werd gewonnen tegen DHW Antwerpen.

Datzelfde Antwerpen ontmoette Hasselt ook in de play-off finales. De dames sloten de play-offs af op de eerste plaats, en dus was net als bij de heren het thuisvoordeel voor Hasselt. De dames verloren de eerste wedstrijd in Antwerpen, maar brachten de bordjes weer in evenwicht in Hasselt. De derde wedstrijd – eveneens in Hasselt – werd helaas verloren.

De heren verder op ingeslagen weg

Na enkele prijsloze jaren vond Initia Hasselt terug de weg naar de prijzen. In het seizoen 2011-2012 won Initia Hasselt op spectaculaire wijze de Beker tegen United Tongeren, de negende uit de clubgeschiedenis.

Het seizoen 2012-2013 zal menig handbalfan lang in het geheugen blijven. Initia Hasselt, onder leiding van nieuwbakken coach Jean-Luc Grandjean, bleef lange tijd op vier fronten actief. Naast de Beker, de competitie en de Beneluxliga stootte de ploeg ook door tot de kwartfinale van de EHF Challenge Cup. In de 1/8e finale van diezelfde Challenge Cup werd de Poolse nummer 3, KS Azoty Pulawy, uitgeschakeld door twee gelijke spelen. Hasselt mocht door op basis van het doelpuntensaldo in Polen. Later in de kwartfinale bleek het Luxemburgse Esch sterker.

De Europese uitschakeling was een domper op de vreugde. Initia herpakte zich en won in drie razend spannende finalewedstrijden de 12e titel in en tegen Achilles Bocholt. Jeffrey Jacobs speelde één jaar bij de club en mocht dus al meteen de titel op zijn palmares schrijven.

[/accordion][accordion title= “Het palmares”]

Sponsors

[/accordion]